ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ


Ο όρκος του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια

Εν ονόματι της αγιωτάτης και αδιαιρέτου Τριάδος ορκίζομαι να εκπληρώσω, κατά τας οποίας αι πράξεις της Επιδαύρου, του Άστρους και της Τροιζήνος έθεσαν βάσεις, τα εμπιστευθέντα μοι χρέη παρά του Έθνους. Ορκίζομαι να τα εκπληρώσω μέχρι της συγκαλέσεως της Εθνικής Συνελεύσεως κατά τους κανόνας δια της καταστάσεως της Προσωρινής Κυβερνησεως ορισθέντας, μόνον σκοπόν έχων να προάξω την πρόοδον της εθνικής και πολιτικής ανακαινίσεως της Ελλάδος, ώστε να δυνηθή όσον τάχιστα να απολαύση των σημαντικων ωφελειών, τας οποίας η εν Λονδίνω συνθήκη της 6ης Ιουλίου 1827 την επαγγέλλεται.
Καθίστημι εμαυτόν υπεύθυνον δι όλας τας πράξεις της διοικήσεως μου, και εγγυώμαι να υποβάλω αυτάς εις την κύρωσιν της Εθνικής Συνελεύσεως, ήτις θέλει συνέλθει τον Απρίλιον μήνα.

Ιωάννης Καποδίστριας, Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας

Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας (Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου 1776 – Ναύπλιο, 9 Οκτωβρίου 1831) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα πρώτος Κυβερνήτης του νέου ελληνικού κράτους κατά τη μεταβατική περίοδο κατά την οποία η χώρα τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων.

Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση και αναμείχθηκε με την πολιτική από το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας.

Όταν η Γαλλία κατέλαβε τα Επτάνησα, αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη Ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της Επανάστασης του 1821, οπότε και απομακρύνθηκε από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας και εγκαταστάθηκε στην Ελβετία.

Πέντε χρόνια αργότερα, στις 14 Απριλίου 1827, η Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, με επταετή θητεία.
Λόγω της θέσης του Κυβερνήτη, ήρθε σε τριβή με τους τοπικούς αξιωματούχους, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του στις 9 Οκτωβρίου 1831, στο Ναύπλιο, από τον Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, που ήταν συγγενείς του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου.
Η σορός του Ιωάννη Καποδίστρια μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 1832 στην Κέρκυρα από τον αδελφό του Αυγουστίνο και ενταφιάστηκε στην Ι.Μ. Πλατυτέρας, δίπλα από τον τάφο του πατέρα του, Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια.

Ως κυβερνήτης ανακήρυξε την ίδρυση του Ελληνικού κράτους και προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό την αναδιοργάνωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου του νέου κράτους.
Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις σε τακτικά σώματα υπό ενιαία διοίκηση. Παράλληλα προσπάθησε και πέτυχε την επέκταση των συνόρων του νέου κράτους και την κατοχύρωση της ελληνικής ανεξαρτησίας.

Η Γ' Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων

Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος, πάσα εξουσία πηγάζει εξ' αυτού
και υπάρχει υπέρ αυτού