ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΘΑΝΩΝ
Στην περιοχή των Μεθάνων κατέφυγε το 1826-27, ο στρατηγός Νικόλαος Κάρολος Φαβιέρος μαζί με λίγους
στρατιώτες και ήταν αυτός που οργάνωσε και διοίκησε τον πρώτο τακτικό στρατό της Ελλάδας.
Στην περιοχή του Στενού έχτισε το γνωστό Κάστρο του Φαβιέρου που είναι ένα από τα πιο
εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής που αποτελεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο
Σημαντική αλλαγή όσον αφορά τα πληθυσμιακά στοιχεία της περιοχής, παρατηρείται από την Επανάσταση του 1821 και μετά. Αξίζει πάντως εδώ να αναφερθεί ότι κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821 στα Μέθανα κατέφυγαν για αποτελεσματική προστασία από την τουρκική βαρβαρότητα εκατοντάδες πρόσφυγες, κυρίως γυναικόπαιδα.
Έτσι, ενώ μέχρι το 1821 οι κάτοικοι της χερσονήσου των Μεθάνων δεν ξεπερνούσαν τους 500-600, παρατηρούμε ότι το 1830 φθάνουν τους 1349 και το 1870 τους 1946, το 1879 τους 2.149, το 1889 είχε 2.042, το 1907 είχε 2.678 και το 1920 είχε 2320.
Η Κοινότητα των Μεθάνων έως ότου καταλήξει στην σημερινή της μορφή πέρασε από διαδοχικές αλλαγές στην διοικητική της υπόσταση οι οποίες και απεικονίζονται παρακάτω επεξηγηματικά:
1. Με το Διάταγμα της 28ης Απριλίου / 10ης Μαΐου 1834, «Περί της Οροθεσίας και της εις Δήμους Διαιρέσεως του νομού Αργολίδος και Κορινθίας» (ΦΕΚ 19/26 Μαΐου 1834), στο άρθρο 1 αναφέρεται και η οροθεσία της Επαρχίας Καλαυρείας [ή Καλαυρίας], συγκειμένης από τον ομώνυμο Δήμο, καθώς και τους Δήμους Μεθάνων, Τροιζήνας και Δρυόπης.
2. Οι επαναστατικές αλλαγές του 1843 και οι συνακόλουθες συνταγματικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις οδηγούν στην έκδοση του Νόμου ΚΕ΄ της 5ης Δεκεμβρίου 1845 (ΦΕΚ 23/8 Δεκεμβρίου 1845), με το άρθρο 1 του οποίου ακυρώνονται οι διοικητικές αλλαγές του 1836 και «η επικράτεια διαιρείται διοικητικώςεις 10 νομούς και 49 επαρχίας, και εις Δήμους, εις έκαστοντων οποίων προσδιορίζεται η ανήκουσα περιφέρεια». Περαιτέρω, το άρθρο 7 του ίδιου νόμου ορίζει ότι ο νομός Αργολίδος και Κορινθίας περιλαμβάνει –μεταξύ άλλων– την επαρχία Μεθάνων (Βρωμολίμνη, Κοσώνα, Άγιος Θεόδωρος, Κάτω Μονίκα, Άνω Μονίκα, Κα(η)μένη Χώρα, Μεγάλο Χωριό).
3. Με Β.Δ. της 20ης Νοεμβρίου 1857 (ΦΕΚ 43), μετατέθηκε η έδρα του Δήμου από το χωριό Κουνουπίτσα, στο χωριό Βρωμολίμνη
4. Με Β.Δ. της 29ης Δεκεμβρίου 1866 (ΦΕΚ 4/1867), η έδρα του Δήμου επανήλθε στην Κουνουπίτσα από το χωριό Βρωμολίμνη
5. Το Β.Δ. της 6ης Σεπτεμβρίου 1879 (ΦΕΚ 64), κατέταξε το Δήμο στη Β' τάξη, με πληθυσμό 2.149 κατοίκους
6. Με Β.Δ. στις 19-6-1881, η χερσόνησος είχε ανακηρυχθεί Δήμος με δύο πρωτεύουσες: α. Για το διάστημα 13/9-13/4 κάθε χρόνου, την Κουνουπίτσα, και β. για το διάστημα από 13/4-13/9 τη Βρωμολίμνη.