ΚΑΛΑΜΑΡΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (-)
Ο Παναγιώτης Καλαμαριώτης ήταν γιoς του πρόκριτου από το Νησί Μεσσηνίας (Μεσσήνη) Δημήτριου Καλαμαριώτη.
Κατά το 1822 αποτέλεσε ένα από τα πρώτα υπαλληλικά στελέχη της υπό συγκρότηση Διοίκησης, καθώς διορίστηκε στο Υπουργείο Θρησκείας.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, παραστάτη Νησίου στο Β΄ Βουλευτικό (30.7.1824), εξελέγη παραστάτης της ίδιας επαρχίας στο Γ΄ Βουλευτικό τον Αύγουστο του 1824. Δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε ως πληρεξούσιος Νησίου στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1826).
Τον Απρίλιο του 1827 έλαβε μέρος στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, ενώ προηγουμένως είχε λάβει μέρος στη Συνέλευση της Ερμιόνης, από την οποία διορίστηκε μέλος της επιτροπής επί των αναφορών (3.3.1827). Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια συμμετείχε ως πληρεξούσιος Νησίου στη Δ΄ Εθνοσυνέλευση και δύο χρόνια αργότερα στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση (1831).
Στη συνέχεια, διορίστηκε επαρχιακός ταμίας Μεσσήνης (1835) και δήμαρχος Παμίσου (1837).
Μετά το συνταγματικό κίνημα του 1843 εξελέγη πληρεξούσιος Μεσσήνης στην Α΄ Εθνική Συνέλευση και στη συνέχεια επανεξελέγη βουλευτής Μεσσήνης (το 1844 και το 1861), ενώ δεν κατόρθωσε να εκλεγεί στις εκλογές του 1847.
Μετά τη λήξη της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης (1862-1864) εξελέγη ακόμη μια φορά βουλευτής Μεσσήνης (1865).