Ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος, πρόκριτος της Πάρου, ανήκε σε οικογένεια με καταγωγή από την Αρκαδία, η οποία εγκαταστάθηκε στο νησί στα τέλη του 18ου αιώνα. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και είχε κεντρικό ρόλο στην οργάνωση της Επανάστασης στην Πάρο.
Το 1821 με τριάντα στρατιώτες που συγκέντρωσε ο ίδιος συμμετείχε στην πολιορκία και την κατάληψη της Τριπολιτσάς. Στα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε στην Επανάσταση αναλαμβάνοντας πολιτική δράση.
Τον Ιούνιο του 1822, μετά την παραίτηση του έπαρχου της Νάξου Αλέξανδρου Ραυτόπουλου, διορίστηκε αρχικά τοποτηρητής των αρμοστών του Αιγαίου Πελάγους στο νησί, και από τον Αύγουστο, διετέλεσε έπαρχος Νάξου. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1824, εξελέγη παραστάτης Πάρου και Αντιπάρου στο Γ΄ Βουλευτικό και έγινε δεκτός στις εργασίες του Σώματος από τον Φεβρουάριο του 1825.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του έλαβε μέρος σε πολλές αποστολές και επιτροπές, κυρίως με αντικείμενο τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους.
Στις 4 Μαρτίου του 1826 εξελέγη πληρεξούσιος Πάρου στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, η οποία τον διόρισε στην επιτροπή για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Στις 12 Απριλίου του ίδιου έτους εξελέγη από την Εθνοσυνέλευση στη Διοικητική Επιτροπή. Το επόμενο έτος, ως μέλος της Διοικητικής Επιτροπής μετέβη, για τη συνέχιση των εργασιών της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης, αρχικά στην Αίγινα και κατόπιν στην Τροιζήνα.
Στα χρόνια της διακυβέρνησης του Καποδίστρια, συμμετείχε ως πληρεξούσιος Πάρου και Αντιπάρου στη Δ΄ Εθνοσυνέλευση (1829), η οποία τον διόρισε στην επιτροπή επί των αναφορών. Κατόπιν, στις 14 Αυγούστου του 1829, διορίστηκε μέλος του Α΄ τμήματος της Γερουσίας και από τις 30 Μαΐου του 1831 μετατέθηκε στο Β΄ τμήμα του Σώματος.
Το 1831, συμμετείχε επίσης στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση. Απεβίωσε στην Αθήνα στα τέλη Οκτωβρίου του 1832.