ΜΠΟΤΖΙΑΡΗΣ ΝΟΤΗΣ (1756 - 1841)
Ο Παναγιώτης "Νότης" Μπότσαρης (1756 - 26 Μαρτίου 1841) ήταν Σουλιώτης αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Ήταν ο υστερότοκος γιος του Γιώργη Μπότσαρη από τη σουλιώτικη φάρα των Μποτσαραίων.
Ο Νότης Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι το 1756. Μετά το θάνατο του αδελφού του Κίτσου ανέλαβε την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων. Κατά τη διάρκεια συμπλοκών με μουσουλμάνους Αλβανούς στα Άγραφα τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε, αλλά κατάφερε μετά από έξι μήνες να αποδράσει από το φρούριο της Κλεισούρας όπου ήταν φυλακισμένος.
Μετά από μεσολάβηση του Ιμπραήμ Πασά του Μπερατίου, συγγενή του Αλή Πασά, δέχτηκε να μπει στην υπηρεσία του Αλή, υπό τον όρο ότι θα μένει στον Κακόλακκο Πωγωνίου. Ο Αλή Πασάς τον προσκάλεσε στα Γιάννενα και τον έστειλε δήθεν αποστολή στη Λάρισα, με το σκεπτικό να του στήσει ενέδρα για να τον σκοτώσει καθ' οδόν ευκολότερα. Τον προειδοποίησε όμως ο Βελής, γιος του Αλή Πασά, και έτσι ο Μπότσαρης κατέφυγε στην Κέρκυρα. Εκεί συνάθροισε τους ντόπιους Σουλιώτες και τους ξεσήκωσε να κατευθυνθούν στην Πάργα και από εκεί στην Πρέβεζα, για να πολεμήσουν με τα στρατεύματα του σουλτάνου εναντίον του Αλή Πασά. Όταν μετά την πτώση της Πρέβεζας (1820) αποφασίστηκε να πολιορκηθούν τα Γιάννενα, ο Μπότσαρης με τους Σουλιώτες πήραν και αυτοί μέρος, ως εκδίκηση προς τον Αλή Πασά. Ο αρχιστράτηγος του σουλτάνου όμως δεν τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Μπότσαρη, και αντί να δώσει γη στους Σουλιώτες, συνθηκολόγησε με τον Αλή Πασά, στρέφοντας τα όπλα προς το σουλτανικό στρατό και πορευόμενος για το Σούλι.
Πήρε μέρος στη Γ΄ Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Ανατολικό.
Στην Πρέβεζα σωζόταν, μέχρι το 1970, το σπίτι του Νότη Μπότσαρη, που είχε αποκτήσει το 1806.
Ο Νότης Μπότσαρης τιμήθηκε από τον Όθωνα με το βαθμό του Υποστρατήγου. Πέθανε στη Ναύπακτο το 1841.