ΜΑΝΣΟΛΑΣ ΔΡΟΣΟΣ (1779 ή 1789 – 1860)
Ο Δρόσος Μανσόλας από τη Θεσσαλία, ήταν Έλληνας αγωνιστής στην επανάσταση του 1821, Φιλικός και για αρκετά χρόνια πολιτικός στο νεοσυσταθέν ελληνικό κράτος, πληρεξούσιος εκλεγμένος σε πέντε εθνοσυνελεύσεις, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις.
Γεννήθηκε το 1779 ή το 1789. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ιένας, στη Γερμανία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση. Έλαβε μέρος στον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας το 1821, το προσωρινό όργανο διοίκησης της Στερεάς Ελλάδας. Ήταν πληρεξούσιος στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου το 1821 («εξ Αγράφων και πάσης Θεσσαλίας»).
Το 1823 ήταν Έπαρχος Αθηνών και το 1824 εμφανίζεται ως Έπαρχος Τήνου. Στη συνέχεια έγινε πληρεξούσιος στην Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης στην αρχή του 1827 και στη συνέχεια στην Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας, αλλά και στην Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους, δύο χρόνια αργότερα το 1829. Κατά το 1833 είχε εγκατασταθεί στο Ζητούνι, έχοντας διοριστεί στη θέση του διοικητικού τοποτηρητή (Νομάρχη) Ζητουνίου, Μπουτουνίτσας και Ν.Πατρών. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας, έγινε υπουργός στην Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ του 1835 (γραμματέας της Επικρατείας επί των Εσωτερικών)και στην Κυβέρνηση Ρούντχαρτ του 1837 (υπουργός των Εσωτερικών).
Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου στην οποία έλαβε μέρος, εκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση του 1843 ως πληρεξούσιος Ζητουνίου και πήρε μέρος στην επαναστατική κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά του 1843 ως υπουργός Οικονομικών και στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη του 1844 ως υπουργός επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου και των Οικονομικών. Το 1848 έγινε υπουργός επί των Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη. Από το 1847 μέχρι το 1856 ήταν γερουσιαστής.
Το 1837 δημοσιεύθηκε το βιβλίο «Αλκιβιάδης» του Μάιζνερ, ελεύθερα μεταφρασμένου από το Γερμανικό, από τον Δρόσο Μανσόλα. Έχουν διασωθεί 18 επιστολές του στο αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη οι οποίες βρίσκονται σε ψηφιοποιημένα αντίγραφα στην αρχειακή συλλογή της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στην Αθήνα το 1860.