ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (1797 - 1845)
Ο Αναστάσιος Λιδωρίκης, γιος του προεστού Αναγνώστη Λιδωρίκη, με καταγωγή από τη Δωρίδα, γεννήθηκε το 1797.
Ο πατέρας του ανήκε στο περιβάλλον του Αλή πασά και ο Αναστάσιος με τον αδελφό του Παναγιώτη, έμειναν όμηροι για κάποιο διάστημα στα Ιωάννινα, μια μορφή εγγύησης που χρησιμοποιούσε συχνά ο βεζίρης της Ηπείρου. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης ο Αναστάσιος Λιδωρίκης ανέλαβε στρατιωτική και πολιτική δράση.
Τον Νοέμβριο του 1821 έλαβε μέρος στη Συνέλευση των Σαλώνων και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους συμμετείχε στην Α΄ Εθνοσυνέλευση ως πληρεξούσιος Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος. Στη συνέχεια εξελέγη παραστάτης στο Α΄ Βουλευτικό (1822) και κατόπιν στο Β΄ Βουλευτικό (1823).
Η μακρόχρονη απουσία του από την έδρα της Διοίκησης, ωστόσο, οδήγησε στις 3 Δεκεμβρίου του 1824 το Γ΄ Βουλευτικό στην απόφαση να μην του αποδώσει τις προβλεπόμενες αμοιβές. Το 1826 εξελέγη πληρεξούσιος Λιδωρικίου στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1826), μαζί με τον Δημήτριο Παπα-Νικολάου, όμως δεν παρευρέθηκε στις συνεδριάσεις της.
Τον επόμενο χρόνο, συμμετείχε στις Συνελεύσεις της Ερμιόνης και της Αίγινας και κατόπιν στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα (1827), η οποία τον διόρισε στην επιτροπή για την εξέταση των εφοδιαστικών εγγράφων βουλευτών.
Το ίδιο έτος διετέλεσε βουλευτής στη Βουλή του 1827. Κατά τη διακυβέρνηση του Καποδίστρια, εξελέγη πληρεξούσιος Λιδωρικίου στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση (1829), από την οποία διορίστηκε στην επιτροπή επί των αναφορών. Αργότερα, έλαβε μέρος στη Δ΄ κατ’ επανάληψιν Εθνοσυνέλευση (Δεκέμβριος 1831) και στη Δ΄ κατά συνέχειαν Εθνοσυνέλευση (Ιούλιος 1832). Επίσης, στις 19 Απριλίου του 1832 διορίστηκε μέλος της Γερουσίας, ωστόσο δύο ημέρες μετά υπέβαλε την παραίτησή του.
Έπειτα, το 1835, διορίστηκε σύμβουλος της Επικρατείας. Χρόνια αργότερα, το 1843, εξελέγη πληρεξούσιος Λιδωρικίου στην Α΄ Εθνική Συνέλευση και στις 16 Ιουνίου του 1844 διορίστηκε από τον Όθωνα μέλος της Γερουσίας.
Απεβίωσε στις 31 Δεκεμβρίου του 1845 στην Αθήνα.